THOMAS DEKKER (1984) is voormalig profwielrenner en schrijver van boeken als Schoon genoeg, Mijn gevecht en Koersen op geluk. Over topsport(mentaliteit) en de keerzijde ervan, geeft Thomas lezingen. Met Tamara Swart, initiatief-nemer van Mental Health Art Tour praat hij over veerkracht en hoe je anders kunt leren kijken.
Succes wordt afgemeten aan bepaalde parameters. Vroeger waren dat voor mij de overwinningen in de wielersport. Nu ben je voor de buitenwereld succesvol als je huis in een bepaalde wijk staat of de bakfiets vol met kinderen zit. Alles moet voor de wind gaan. Maar zo is het leven natuurlijk niet altijd. Ik heb moeten leren dat mijn leven nà de topsport - zonder applaus - ook de moeite waard is.
Je zou kunnen zeggen dat ik gecanceld ben op het moment dat ik positief testte op doping. Mensen wilden opeens niks meer met mij te maken hebben. Maar voor mijn gevoel deden we het allemaal in de wielerwereld. Wanneer ik terugkijk op dat moment zie ik een heel ander persoon. Ik was toen boos op alles en iedereen en vond dat mij groot onrecht was aangedaan.
Ik ben ruim vier jaar geleden gestopt met drinken. Het is nu helder in mijn hoofd. Maar je mist ook leuke dingen. Ik ben een extreem persoon dus ik ging ook vaak tot het gaatje. Dan werd ik wakker en dacht ik: hoe ben ik eigenlijk thuisgekomen? Uiteindelijk wil je ook trots zijn op je eigen persoon. Het was daarvoor nodig om te stoppen met alcohol.
Het wielrennen was zwaar maar het gaf me veel structuur. De rust die ik nu ervaar kan ook confronterend zijn. Als ik in de spiegel kijk zie ik iemand die zoekende is. Iemand die voldoening uit het leven wil halen. Je gaat boeken lezen, podcasts luisteren. Maar uiteindelijk moet je die kennis implementeren in het dagelijks leven.
Over het algemeen moet ‘de man’ in onze maatschappij sterk zijn. Maar veel mannen kunnen niet omgaan met de verwachtingen van de buitenwereld. Als er dan een kink in de kabel komt, vergt het moed om dat te erkennen en ermee aan de slag te gaan. Het kan helpen om de hulp in te roepen van vrienden, familie of een psycholoog. Zoek een manier om het draaglijk te maken voor jezelf.
Ik prijs mezelf gelukkig met een hele fijne jeugd en ouders die mij normen en waarden hebben meegegeven. Niet iedereen heeft het geluk om stabiel op te groeien. Ik wil jongeren adviseren vooral niet te hard te zijn voor zichzelf. Doe elke dag je best en praat met anderen over je situatie. Of je je school afmaakt of niet, zegt uiteindelijk niets over jouw eigen geluk in de toekomst. Dat zit in verandering en vooruitgang, hoe langzaam deze ook mag lijken.
Wij maken gebruik van cookies.